Evet yazmak ve okumak hayatıma hiç sokmayı düşünmediğim eylemlerdi benim için. Bugün ilkokula başladığım gün ki gibi, okuma-yazmayı ilk öğrendiğim gün ki gibi heyecanlıyım. Etrafımı yeniden ALLAH nazarıyla okuyorum ve blogumda da bu gördüklerimi yazmaya çalışacağım. Tabi yazı dilimdeki hatalarımıda affetmenizi şimdiden rica edeceğim sizden.
Sizlerle; annelerimizin, eşlerimizin, arkadaşlarımızın ufak tefek lutuflarına, ikramlarına bile nezaketen bir teşekkür bekledikleri dünyamızda ALLAHUTEALA'ya , şu evreni nefsimize hizmetkar olarak sunduğu için nasıl davranmamız gerektiği hususunu paylaşacağım. (Tabiki alıntılarla , okuduğum yazarların görüşleriyle belki nacizane aklımın yettiği yorumlarla)
Düşünün ki dünya alemindeki tüm nebatat ve hayvanat insanların hayatta kalması için gerekli ısı, gıda, giyim, barınma, tedavi gibi kaynakları bize sağlamaktadır, tabiki bunlar ALLAH'IN bizlere lutfudur. Peki bu 300bini aşkın bitki, 8 milyonu aşkın hayvan, yüzmilyarları aşkın yıldız, canımızdan çok sevdiğimiz ailemiz için birşeyler yapmayı düşünmüyormuyuz, harekete geçme zaman gelmedimi?
Şimdi soruyu anladınız, sonraki yazılarım bu konu üzerinden devam edecek ve sorunu cevabını birlikte bulmaya çalışacağız İnşaallah.
İnsanı anlatan en iyi özettir yazı yazmak. Sen susarsın kalemin senin için konuşur.Sen susarsın dizeler bir bakmışsın ki doldurmuş sayfaları. Hem boşuna dememiş büyük ustalar; Söz uçar, Yazı kalır diye... O yüzdendir ki hakikati anlatan insanlara, gönül sohbetiyle bizi doğru yola sevk edecek insanlara gerçekten ihtiyacımız var. O yüzden evet birşey yapmalı,bir karar vermeli ve topluluğa katılmalı, en içten en samimi halimizle inşaallah.. Adım at,gerisi gelecektir...
YanıtlaSilteşekkür ederim. Yorumlarından çok istifade edecekmişim gibi görünüyor.
YanıtlaSil